Калі б спыталі ў мяне:
“Як любіш ты сваю Айчыну?”
Я б адказаў:
“Як сонейка зямлю,
Як дрэва кожную галіну.

Як птушка раннюю вясну,
І як рачулка звонкую крыніцу,
Як маці родную дачку,
А поле чыстую вадзіцу”.

Калі б спыталі ў мяне:
“За што сваю Радзіму любіш?”
Я б адказаў:
“За свет дзяцінства ў цішыні,
За тое, што багацце наша – людзі!

Дзіцячы смех няхай гучыць,
У полі жыта родзіць,
Вясёлка ў небе зіхаціць,
А побач чалавек шчаслівы ходзіць”.

Мікіта ЛЫСЕВІЧ, вучань 7 класа,
аграгарадок Корнадзь, Свіслацкі раён,
Гродзенская вобласць