Як заззяла ў небе зорка,
Мышаня залезла ў норку,
У клубок згарнуўся вожык,
І каток знайшоў свой ложак.

У будзе прыціх сабачка,
У хляве паснулі качкі,
Ваўчаня, ліса, мядзведзік
Моцна спяць у лесе недзе.

Нават мой малы сыночак,
Што не вельмі спаць ахвочы,
Пад пушыстаю пярынкай
Праглядае сны-карцінкі.

Толькі зорка ярка ззяе,
З неба пільна аглядае
Поле, лес, надворак, хаты…
– Спіце, дзеці, звераняты!

Заўтра будзе светлы ранак –
Адсыпайцеся старанна.
Каля мамы, каля таты
Нават сон здаецца святам.

Людміла КЕБІЧ