У зале, дзе сяброў партрэты –
Франтавікоў і партызан, –
Суровай памяццю сагрэты,
Урок праводзіць ветэран.

Глядзіць на светлыя абліччы –
У гімнасцёрках юнакі:
З іх кожны зноў з вайны той кліча
Узняць на ворага штыкі.

Там безыменныя вышыні
Байцоў палітыя крывёй.
А тут, у зале, рэхам стыне
Астатні гул перадавой.

Сядзяць малыя гімназісты,
І ўзрушна слухаюць яны
У дзень святочны, урачысты
Байца сусветнае вайны.

На ўзлёце самай чуйнай мроі,
Праз зрок душы і сэрцы іх,
Ступаюць знаныя героі
Праўдзівых самых ў свеце кніг.

У шыбе жоўцю блісне сонца,
На нейкі міг аслепіць зрок.
Ён будзе доўжыцца бясконца,
Салдацкай мужнасці урок!

Мікола МЯТЛІЦКІ