Вольга Літвіновіч

Чыстагаворка

Цягнічок-цягнічок,

Шпаркі твой рухавічок!

Прачынанка

Сынку-сыночак,

Ільняны чубочак,

Пасварыся з сонікам,

Павітайся з сонейкам,

Бо ўжо пеўнік праспяваў,

Каб ты хуценька ўставаў.

З чыстае крыніцы,

Прынясу вадзіцы.

Ты памыйся, прыбярыся,

Малачка са мной напіся –

І бяжы сяброў гукаць,

Прачынанку ім спяваць.

Вучуся

Стукі-грукі, стукі-грукі,

Я вучуся без прынукі

З малаточкам і цвіком

Быць найлепшым сябруком.

Загадка

Едзе-едзе пакрысе,

Мае рожкі на страсе.

Валянцін Лукша

Авертайм

Не выпала нам трэці “А” адолець.

І як на лёс цяпер не наракай,

Свісток судзейскі кліча зноў на поле,

На авертайм –

Чацвёрты тайм.

Хвіліны нам адведзены і толькі,

Каб спрыт і ўмельства наша даказаць.

Я дружбаку свайму пасую, Кольку,

Яму зручней вароты прабіваць.

Ды шайба, як на зло, чапляе штангу

І ў залу анямелую – стралой…

Напэўна, трэба падбірацца з флангаў,

Пераламаць круты лядовы бой.

Раскручваецца схватка, як спружына,

Хоць мае кожны безліч гузакоў, –

Адважная лядовая дружына

Працягвае атакі зноў і зноў.

Чароўная літара

На адзіны ў свеце помнік

Падзівіцца

Еду ў Полацк.

Ні цару

І ні паэту

Ён узведзен,

Помнік гэты, –

Літары звышадмысловай

Ў (нескладоваму).

Хоць яна дваццаць другая,

Свой сакрэт чароўны мае.

Без яе б

Зусім не бачыў,

Без яе б

Зусім не чуў,

Што ў віры жыцця гарачым

Бачыць я і чуць хачу.

Без яе б

Парою весняй

Нас жаўрук не цешыў песняй.

Без яе б

І кот не мяўкаў,

Шарык без яе б

Не гаўкаў.

Толькі з ёю,

Як крыніца,

Мова родная бруіцца.