Стаіць за ракой
Духмянай гарой.
Ён так даспадобы
Кароўкам зімой.

(стог)

На спіне
Ён горы носіць,
А піць-есці
Рэдка просіць.

(вярблюд)

Ты падумай, галава:
Ў адным слове – розных два.
Прачытаўшы злева, справа,
Зразумееш, у чым справа.

Ён ахоўнік злы, суровы.
Ноч усю брахаць гатовы.
Разам з тым, скажу адразу,
Ён – даўгі адрэзак часу.

(дог-год)

На стале перад табою
Каша ў місачцы гарою,
Пачастунак ад каровы.
І – сняданак твой гатовы!

 (рыс – сыр)

Павел САКОВІЧ