Бусел рана-рана
Ходзіць па палетках,
Спрытна і старанна
Ловіць ежу дзеткам.

І нясе ў буслянку
Буслянят карміці,
Вось чаму ён зранку
Ходзіць ля крыніцы.

Дзеці падрастаюць,
Патрабуюць есці.
Ветрык іх люляе,
Сонца ў поўдзень песціць.

Каб раслі, дужэлі,
Мацавалі крылы.
У вырай паляцелі,
Маючы ўжо сілы.

Бо ляцець далёка
Трэба на зімоўку.
Ды вясну іх клёкат
Тут абудзіць зноўку!

Рыгор БАБЧАНОК