Цiкавым  гульнёвым  момантам  можа  атрымацца  запрашэнне  на ўрок сапраўднага паштальёна з блiжэйшага паштовага аддзялення. Ён паведамiць, што  для  вашага  класа  прыйшоў  цiкавы  дзiцячы  часопiс i  дастане  са  сваёй  вялiкай  сумкi  свежы  нумар  часопiса  «Вясёлка». Потым  пра  часопiс  крыху  раскажа  настаўнiк,  успомнiць, што  i  ён  у дзяцiнстве  выпiсваў  «Вясёлку».  Паштальён  можа  прапанаваць  усiм класам  аформiць  падпiску,  i  тады  кожны  вучань  будзе  атрымліваць часопiс. Але гэта пытанне лепш загадзя абмеркаваць з бацькамi.

Гульня «Так цi не?»

Часопiс  «Вясёлка»  хаваецца  ў  скрыначку. Настаўнiк  тлумачыць, што  сёння  адбудзецца  незвычайнае  знаёмства.  Але  трэба,  каб  вучні самі здагадаліся, хто завітаў на ўрок. Яны павiнны задаваць настаўнi-ку пытаннi, на якiя ён будзе адказваць «так» цi «не». Напрыклад: «Гэта жывая iстота?» –  «Не». «Яго можна чытаць?» –  «Так» i г. д. Настаўнiк кiруе пытаннямi, але стараецца не падказваць дзецям. Потым скрынка ўрачыста адкрываецца, настаўнiк  знаёмiць дзяцей  з часопiсам, чытае адзiн з твораў.

Гульня «Здагадайся па апiсаннi»

У гэтай гульнi ўжо настаўнiк з дапамогай простых сказаў апiсвае часопiс.  Пасля  кожнага  сказа  робiцца  паўза,  а  вучнi  спрабуюць здагадацца.  Напрыклад:  «Ён  вельмi  цiкавы.  Часам  вясёлы,  а  часам сур’ёзны. Яго можна лiчыць сябрам усiх вучняў. Яго назвай служыць рэдкая, але вельмi прыгожая з’ява прыроды. Яму ўжо больш за 50 гадоў, а ён па-ранейшаму малады».