Не арламі драпежнымі
І не хіжымі львамі
Векапомны свой снежань
Увянчалі мы з вамі.

Рукі ў поціску братнім
Над зямлёю злучыла
Пад штандартам крылатым
Дарагая Айчына.

Серп у еднасці з Молатам
Як ударнікі вахты
Ад якуцкага золата
Да палескае нафты.

Ад вышыняў касмічных
Ды глыбінь акіянаў –
Пазнаём іх абліччы
Мы ва ўсіх сваіх планах,

І ў задумах, і ў мэце,
І запаветным жаданні,
Каб лунаў на Планеце
Сцяг людскога жадання.

Мацавалася брацтва
Нашай вернасці мужнай
Ордэн рыцараў працы,
Орэн рыцараў дружбы!

Васіль Вітка