Сяргея Панізніка, паэта і празаіка, даўно ведаюць юныя чытачы. Ён аўтар кніжкі “Золкія зёлкі”, у якой сабраны вершы для дзяцей малодшага школьнага ўзросту. Падрыхтаваў для друку дзесяць зборнікаў гістарычнай літаратуры пад назвай “Бацькаўшчына”. Прымаў удзел у выданні шматтомнай “Бібліятэкі дзіцячай літаратуры народаў СССР”. Вядомы як укладальнік кніг пра Францыска Скарыну, Кастуся Каліноўскага, Максіма Багдановіча, Янку Купалу і Якуба Коласа.

Добры падарунак дзецям – новы зборнік вершаў “Літары ў расе”. Разам з аўтарам чытачы наведаюць Мінск і Нясвіж, Навагрудак, Полацк і Тураў, праплывуць па Свіслачы і Дзвіне, пабываюць у замежных гарадах, даведаюцца, ці ёсць жыццё на Марсе. А яшчэ, пэўна ж, зацікавяцца мінулым свайго роду, сваёй сям’і – і адкрыюць слаўныя імёны продкаў, блізкіх і далёкіх. З радаводным дрэвам умацуецца сувязь пакаленняў, “кожны стане – крэўным, каб карэнні не забыць, крону звонкую любіць”.

У вершах Сяргея Панізніка шмат сонца і блакіту, вясёлкавых колераў. Запамінаюцца мастацкімі вобразамі, настройваюць на адпаведны лад вершы сур’ёзныя і вершы з усмешкай, дасціпныя, як байкі. Ашчадна і дбала, як бурштын, шліфуецца ў радках кожнае слова.

Літары ў расе купаю,

бы купальскія вянкі.

Мову звонкую ўздымаю

ад зямлі да небакраю.

Асобныя вершы – сюжэтныя, чытаюцца як казкі: звяры і птушкі, дрэвы і расліны ў іх сябруюць, размаўляюць, вучаць нас дабрыні і мудрасці.

Як песня любові да мілай сэрцу Беларусі гучыць верш “Салаўіныя сыны”:

Хачу і я за салаўя

Быць у цябе, Краіна.

Табе – уся любоў мая

І салаўя, і сына.

Сяргей Панізнік аздобіў кніжку “Літары ў расе” сваімі фотаздымкамі і малюнкамі.

Мікола Маляўка