Нам цёпла ў свеце дабрыні:
Тут сонца матчынай усмешкі,
Пасмнасць зорнай вышыні,
Прывабныя лясныя сцежкі.

І хто ж не любіць ясных дзён,
Калі жаўрук спявае шчыра?
Званок вясны усім чуцён.
Мы – дзеці дружбы,
Мы – дзеці міру!

І самі будзем берагчы
І кожны кут, і кожны лісцік –
Ад цемры вечнае начы,
Адкуль няма нікому выйсця.

Няхай збіраюць пчолы мёд,
Вінтоўкі будуць толькі ў ціры.
Сябры, ідзіце ў карагод:
Мы – дзеці дружбы,
Мы – дзеці міру!

Эдзі Агняцвет