Жыла-была варона,
Якая піць хацела.
Яна і збан гліняны
У гаспадарцы мела.

Але
Ў яе збане
Вады было
На дне.

Пакуль ячшэ ад смагі
Не аслабела сіла,
Варона ў дзюбе пільна
Каменьчыкі насіла.

Такі ўжо
Склаўся план:
Кідала іх
У збан.

Вада ад тых каменьчыкаў
Вышэй паднялася, –
І мудрая варона
Удосталь напілася.

Пераклаў Мікола Маляўка