Да 80-годдзя з дня нараджэння пісьменніка Алега Лойкі

Адкуль казкі

Ехаў Бай праз лясок,
Вёз казак мяшок.
Дарожка крывенька,
Кабылка сляпенька.
З-за рэчкі, з-за гаю
Жучка выбягае,
Брэша на Бая,
Зубы выскаляе,
Мех расцерабіла,
Дзірку зрабіла.
Пакуль тое ўбачыў
Бай на сваім возе,
Казак сто, няйначай,
Згубіў на дарозе.
З той пары дарогай,
Хто б там ні праходзіў,
Казак мала, многа
Заўсёды знаходзіў.

Мама кліча

А ў нашай Надзейкі
Маленькія вейкі,
А сляза на вейцы –
Як гарох:
Не пускае мама
За парог!

Ой, гарошкам светлым,
Слёзанька, скаціся!
Мама кліча Надзю –
У метро прайсціся.

Скорагаворка

Падымала авечка

Куфар за вечка.

Абарвалася вечка –

Пад куфрам авечка.