РАНЕЦ

На двары дзівос хапае,

Хоць здзіўляюцца не ўсе.

Ранак па двары ступае,

Ранак ранец мой нясе.

 

Як і трэба – за плячыма.

Лёгка йдзе,

Спіны не гне.

Цёплы ранак, малайчына.

Ён найлепшы сябра мне.

 

А са школы новым ходам

Не спяшаешся, ідзеш.

А дамоў нясе заўсёды

Ранец мой

Мой сябра Дзень.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

СТАВОК

Пад вербамі вады ставок.

Ён ста вачмі – СТАвокі.

Ён бачыць, хоць глядзіць здалёк,

Высока і глыбока:

 

Як рыба ў глыбіні плыве,

Як скача ў небе мячык,

І як жывое ўсё жыве

Ставок СТАвокі бачыць.

 

Ён бачыць лёт чмялёў і пчол,

Як конік побач скача.

Усё ён бачыць, што вакол.

А сам сябе не бачыць.

 

САМАЕ СМАЧНАЕ

Кожны смак свой мае недзе,

Хоць не кожны – свой гарод.

Найсмачнейшы для мядзведзя –

Той, густы пушчанскі мёд.

 

Сыру смак варону вабіць,

Любы рыбы смак лісе.

Зайцаў хлеб – найсмачны, мабыць,

Гэта ведаюць усе.

 

Мыш зярнятка цягне ў норку.

Смачны вожыку тварог.

Грыб з арэхам – у вавёркі,

А ў сарокі – свой пірог.

 

Што ж, свае усюды меркі,

Не бывае без дзівос.

А найсмачныя цукеркі,

Ну, вядома ж, у Валеркі –

Іх сам казачнік прынёс!

 

ДЗЯКУЙ

Дзякуй скажам яблыньцы за яблык,

Што ад смаку ў роце растае.

А таму скажыце тройчы “дзякуй”,

Хто аднойчы пасадзіў яе!…