Пад раскідзістай сасной
Вожык жыў сваёй сям’ёй.
Мышак цікаваў ля хаткі,
Іх прыносіў важаняткам.
Не затым, каб смакаваць,
А затым, каб пагуляць.
І не крыўдзіў іх ніколі,
Адпускаў заўжды на волю.

Таццяна Чэкед