Казкі-забаўлянкі пра літары

Нехта некалі нёс ношку некалак. Нёс, нёс ды неданёс некалькі некалак. А дзетсадавец Нулёк назбіраў іх. Нямала дзён мінула, і Нулёк стаў нязнайкам — непаседлівым, непаслухмяным.

Нялёгка выхавацельцы Ніне Нічыпараўне:

— Нулёк, напішы Н.

— Не ўмею.

— Назаві, Нулёк, дзяцей, імёны якіх пачынаюцца з Н.

Насця, Ніна, Надзя, Ніка, Нора, Нюра, Нюся намякаюць на сябе. А Нулёк некае:

— Не знаю.

— Намалюй, Нулёк, незабудкі.

— Неахвота.

— Нулёк, колькі ножак у сараканожкі?

— Не ведаю…

Ну і Нулёк, ну і нязнайка!

Насунулася аднойчы навальніца.

На небе — ноч. Нічога наўкол не бачна. Нейкі насаты нячысцік наваліўся на Нулька, насміхаецца:

— Нязнайка-нулевічок, назбіраў некалак незнарок!..

— Ратуйце мяне!.. — нечакана захныкаў Нулёк.

Нюра, Нюся, Насця, Навум адказваюць нязнайку ягонымі ж надакучлівымі некалкамі:

— Не можам!.. Не хочам!.. Не будзем!.. Не ўмеем!.. Не жадаем!.. Не і не!..

Навальніца бушавала. Насаты нячысцік зноў наваліўся на небараку. Нулёк шпурнуў у назолу адну некалку. Грымнуў пярун у небе. Кінуў новую — промні сонца наўкол. Ну і выкінуў праз акно некалі сабраныя некалкі. Не нарадуецца Нулёк, не нацешыцца!

— Ніна Нічыпараўна, не буду ніколі некаць. Сорамна!

Нулёк ахвотна піша Н. Незабудкі намаляваў. Знайшоў Н у імёнах Насці, Ніны, Надзі, Нікі, Норы, Нюры, Нюсі. Налічыў сорак ножак у сараканожакі…

Малайчына Нулёк!

Уладзімір Ліпскі

Малюнак Віталя Дударэнкі