Нібыта засланкай,
Бабахнуў
Над лесам гром —
І родны край,
Дажджом абмыты,
Зноўку пахне,
Як свежы каравай.

Пярэстым ручніком
Накрыты,
Дыміцца,
Робіцца смачней.
І неба свеціцца
Блакітам
Матуліных вачэй.

Уладзімір Скарынкін