Удзельнікі:

Дзеткі (вясёлыя пацучкі).
Дарослы (хітры кот).

Малюнак Юліі Кароткай

1. З’яўляецца кот, і пацучкі хаваюцца ў кутку. Перад імі, як бы нябачная кату сцяна. Яны сядзяць ціха-ціха. Кот падыходзіць да “нябачнай сцяны”, “б’е” па ёй лапай, мяўкае. Калі хоць нехта піскне – перамога на баку ката, а калі не, то гульня працягваецца…

 2. Кот адварочваецца ад пацучкоў, тыя (ізноў жа бясшумна) хаваюцца за яго спінай.

 3. Куды б кот не хадзіў, як бы не круціўся, пацучкі ўвесь час ззаду яго і застаюцца бязгучнымі. Як толькі ён пачуе хоць які шолах, то рэзка разварачваецца і ловіць пацучкоў, а яны мусяць дабегчы да сваёй схованкі. 

Прыдумаў Васіль ДРАНЬКО-МАЙСЮК