Вясною і летам,
Увосень і ўзімку
Малюе ракеты
Хлапчына Максімка.

Са старта – угору,
Да зорак Сусвету,
Над сушай і морам,
Нясуцца ракеты.

І хтосьці махае
Рукою з арбіты –
Як быццам гукае,
І кліча нібыта:

“Які над зямлёю
Прастор неабсяжны!
Хто следам за мною?
Хто смелы, адважны?..”

Іван КАРЭНДА