Мае прыгоды

У мяне ёсць дзве лепшыя сяброўкі – Каця і Аліна. Аднойчы мы гулялі па скверы і ўбачылі самыя звычайныя дзверы. Адчынілі іх, а там – цемра! Дзесьці ўдалечыні чуецца дзіцячы смех. Страшна, але ж і цікава! Пайшлі мы туды. Запалілі ліхтарыкі на сваіх айфонах, каб хоць што-небудзь бачыць. Доўга ішлі ці каротка, але неўзабаве апынуліся на прыгожай палянцы, дзе было шмат вясёлых дзяцей, якія дурэлі, прыдумляючы розныя цікавыя гульні. Яны запрасілі нас далучыцца. Ах, як было весела, але праз некалькі гадзін мы стаміліся і захацелі дамоў. Дзеці сталі колам і нас не адпускалі. Аказалася, што гэта былі монстры! Што рабіць? Выпадкова ў мяне зазваніў айфон. Гучала мелодыя з “Калыханкі”. Адзін з монстраў – хоп і заснуў. Хуценька мы знайшлі ў інтэрнэце “Калыханку” і ўключылі на ўсю моц. Калі ўсе пачварыкі пазасыналі, мы шчасліва вярнуліся дамоў. З гэтага часу “Калыханка” – наша любімая музыка.

Ксенія КАНАРСКАЯ, СШ № 167 г. Мінска