У святочны дзень мая мама расцвітае, як пралеска, а вочы яе ззяюць, як вясновае сонца. Я прысвячаю ёй, любімай, свае вершаваныя радкі.

Ніхто не зможа, як матуля,
Сваёй пяшчотай так сагрэць:
Рукой абдыме ды прытуліць –
У неба хочацца ўзляцець.

Саша Бобрык,
г. Дзяржынск, СШ № 2

Аленка

Сядзіць ля акенца,
Глядзіць і смяецца
Малая дзяўчынка –
Аленкай завецца.

Ёй сонейка з неба
Праменьчык спускае,
Смяецца з ёй разам,
Настрой падымае.

Маргарыта Грыгаровіч,
Мінскі раён, Каралёвастанская школа