Четверг, 4.02.2016 07:52
Небыліца
Жыў ды быў сабе Камар,
У кашулі, сшытай з хмар.
Вершы ён умеў складаць,
А яшчэ ж –
Умеў свістаць.
Закладзе травіну ў рот
Ды як свісне –
Цэлы год
Будзеш помніць свіст яго.
Камарыны свіст пачуўшы,
Воўк сядзіць,
Заткнуўшы ... Далей
|
Камар-свістун
Паміж ручаямі і ліўнямі…
Вторник, 2.02.2016 07:45
Паміж ручаямі і ліўнямі,
Паміж маразамі і спёкамі
Праходзіць граніца дзіўная –
Наіўная, блакітнавокая.
Граніца з пралесак сплецена:
Пралескі пускаць не павінны
Зімовых завей да квецені,
Снегу – да зеляніны.
Ды – хочаш не хочаш – сыходзяцца:
Не лічацца ... Далей
|